Speed Photography – Σταγόνες – Τεχνική Drop on Drop (Σταγόνα σε Σταγόνα)
(Το αρχικό άρθρο προέρχεται από ανάρτηση στο Anthony David Photography group)
Με έχουν ρωτήσει πολλά από τα μέλη στην ομάδα πληροφορίες σχετικά με αυτή την τεχνική. Έχω απαντήσει σε πολλά σχόλια με αρκετές λεπτομέρειες αλλά είτε μπαίνει κάποιο καινούργιο μέλος είτε κάποιος που αποφάσισε να ασχοληθεί τώρα ξανά-ρωτάει τα ίδια πράγματα. Αποφάσισα λοιπόν τώρα που έχω χρόνο να γράψω ένα εκτενές κείμενο ώστε να μπορεί κάποιος να ανατρέξει σε αυτό ανά πάσα στιγμή. Τα περισσότερα που θα διαβάσετε υπάρχουν αναλυτικά στο ίντερνετ ή σε σχετικά βίντεο που μπορείτε να ανατρέξετε.
Η φωτογραφία αν ήταν εξίσωση θα είχε τρεις άγνωστους παράγοντες. Το φως, το κάδρο και τη στιγμή. Σ’ αυτό το είδος έχουμε μόνο έναν που είναι η στιγμή αφού τα άλλα δύο είναι στο χέρι μας να τα καθορίσουμε ακριβώς.
Το ερώτημα λοιπόν είναι πως θα επιλέξουμε την στιγμή που θα αποτυπώσει αυτό που θέλουμε. Να ανοίξω μια παρένθεση εδώ για να διευκρινίσω τι είναι αυτό που θέλουμε και επιδιώκουμε. Ο στόχος δεν είναι το να επαναλάβουμε την ίδια εικόνα κάθε φορά (πράγμα αδύνατο αλλά και αδιάφορο), αλλά την ποικιλομορφία μέσα από την οποία θα επιλέξουμε τις καλύτερες φωτογραφίες με βάση την αισθητική μας.
Για να αντιληφθείτε το φαινόμενο θα παραθέσω κάποιες φωτογραφίες για να γίνει κατανοητό.
Για να δημιουργήσετε ένα DoD χρειάζεστε 2 σταγόνες που πέφτουν σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ακριβώς στο ίδιο σημείο. Η πρώτη σταγόνα σχηματίζει μια κορώνα στην πρόσκρουση, σχηματίζεται ένας κρατήρας σε αυτή και στη συνέχεια δημιουργείται μια στήλη νερού που ανεβαίνει περίπου 3-4 εκατοστά. Η δεύτερη σταγόνα πρέπει να συγκρουστεί με την στήλη για να δημιουργήσει το σχήμα. Μη σας μπερδεύουν οι πολύ μικρές σταγόνες που βλέπετε, ας πούμε ότι είναι μη «εκμεταλλεύσιμες» για αρχή και προέρχονται από πτώσεις μετά το κλείσιμο της ροής. Κάποια άλλη φορά θα σας πω πόσο σημαντικές είναι για κάποιες περιπτώσεις.
Εδώ βλέπετε μια φωτογραφία (εικόνα 2) που τράβηξα και είχα ανεβάσει παλιά στην ομάδα χρησιμοποιώντας στροβοσκοπική ρύθμιση στο flash που δείχνει καλύτερα το φαινόμενο.
Για να ρίξουμε τις σταγόνες υπάρχουν διάφοροι τρόποι (ένας ορός που στάζει, μια βρύση, σύριγγα όπως έμαθα τελευταία (!!!) και διάφορα άλλα που θα επινοήσουμε).
Δυστυχώς είναι ελάχιστες οι φορές που μπορούμε να φτάσουμε στο έκτο στάδιο της πρώτης εικόνας και θα σπάσουν τα νεύρα μας. Οι περισσότεροι που αρχίζουν στην καλύτερη περίπτωση φτάνουν στο τέταρτο ή πέμπτο στάδιο και είναι ικανοποιημένοι. Δεν προσφέρουν τίποτα όμως αυτά, αφού πάνω-κάτω έχουμε κάθε φορά ίδιο αποτέλεσμα.
Χρειαζόμαστε λοιπόν μια συσκευή που θα ρίχνει σταγόνες και θα ενεργοποιεί την μηχανή μας την κατάλληλη στιγμή.
Στην αγορά υπάρχουν από πολύ απλές και οικονομικές λύσεις μέχρι κάποιες πάρα πολύ εξειδικευμένες. Στους συνδέσμους που βάζω έχετε την δυνατότητα να βρείτε κάποιες τυποποιημένες λύσεις πριν πάτε σε extreme επιλογές.
Εγώ ξεκίνησα με Miops γιατί θεωρώ αναξιόπιστα τα Pluto γενικά, αλλά τώρα άρχισα να δουλεύω σε τελείως ευέλικτες αλλά πολύ extreme λύσεις που απαιτούν πάρα πολλές γνώσεις μιας και δεν είναι τυποποιημένες.
Η απόσταση μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης σταγόνας παίζουν καθοριστικό ρόλο στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα και την ρυθμίζουμε με τον χρόνο που ανοίγουμε την βαλβίδα για την δεύτερη.
• Σε περίπου 60 ms μεταξύ των σταγόνων, παίρνετε βαθιά καπέλα.
• Με περίπου 90 ms μεταξύ των σταγόνων, λαμβάνονται τα κλασικά σχήματα μανιταριών.
• Στα 120 ms μεταξύ σταγόνων, συνήθως δημιουργούνται δίσκοι, αλλά εξακολουθούν να συνδέονται με τη στήλη νερού.
• Σε χρόνο περίπου 150 ms μεταξύ των σταγόνων, μια σταγόνα αποσπάται από τη στήλη, στην οποία συγκρούεται η δεύτερη και σχηματίζει έναν αιωρούμενο δίσκο.
• Αν κοιτάξετε τις τέσσερις εικόνες, μπορείτε να δείτε πώς μεγαλώνει ο κύκλος των κυμάτων. Επιπλέον, το αρχικό κύμα στην στήλη διαστέλλεται καθώς αυξάνεται η απόσταση μεταξύ των σταγόνων.
Τις σταγόνες για αρχή μπορούμε να τις ρίχνουμε σε ένα μπολ αλλά αν θέλουμε να καταγράψουμε την αντανάκλαση όπως είναι στην εικόνα 7 θα πρέπει να φτιάξουμε μια μεγάλη παραλληλόγραμμη λεκάνη διαστάσεων 85x45x4cm περίπου. Προσέχουμε να τοποθετήσουμε σε κατάλληλη γωνία την μηχανή μας να μη καταγράφονται στο κάδρο οι άκρες του δοχείου ή κάτι άλλο.
Τα χρώματα τόσο στο δοχείο όσο και στην σταγόνα προέρχονται από χρωματιστά τζελ στα flash.
Αν βαρεθούμε αυτά μπορούμε να γυρίσουμε την μηχανή μας κάθετα και να καταγράψουμε XXL σχήματα χωρίς αντανάκλαση όπως φαίνεται στην εικόνα 8. Εδώ θέλει μεγάλη εμπειρία ώστε να «σβήνει» απαλά το χείλος του δοχείου το οποίο πρέπει να είναι γεμάτο μέχρι επάνω ώστε κάθε σταγόνα που πέφτει να απορρίπτεται από αυτό ισόποση ποσότητα υγρού. Πάντα ξεκινάω χωρίς χρώματα στα flash για να βρω την κατάλληλη γωνία που θα τα τοποθετήσω ώστε να εξαλείφεται όσο είναι δυνατόν η άκρη του δοχείου.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο και με παίρνει ακόμα και τώρα αρκετό χρόνο για να πετύχω το βέλτιστο αποτέλεσμα. Στην εικόνα 9 βλέπετε μια φωτογραφία από τις ατομικές μου προπονήσεις για να το πλησιάσω.
Ο εξοπλισμός και η εγκατάσταση
Μια μηχανή και ένας macro φακός τουλάχιστον 100mm και πάνω (για να μη βρέχεται) είναι από τα βασικά, μαζί με flash. Χωρίς macro φακό μπορείτε πάλι αλλά θα αναγκάζεστε να κάνετε crop τις φωτογραφίες με αποτέλεσμα να μην έχετε την δυνατότητα αργότερα να τις εκτυπώσετε σε μεγάλη διάσταση. Φανταστείτε να πετύχετε ένα τέλειο σχήμα και η τελική σας εικόνα να είναι 7-8MP ή και μικρότερη.
Τώρα όσο αφορά την μηχανή θα πρέπει να δώσετε μεγάλη προσοχή σ’ αυτό που θα σας πω διαφορετικά θα κάνει την ζωή σας αρκετά δύσκολη. Δεν παίζει ρόλο το μέγεθος του αισθητήρα, αν και εγώ προτιμώ τους crop για να έχω μεγαλύτερο βάθος πεδίου, χωρίς να χρειάζεται να κλείσω υπερβολικά το διάφραγμα. Η άνετη διαδικασία είναι με φως δωματίου να ενεργοποιούμε την μηχανή και αυτή με την σειρά της τα flash. Για να δουλέψετε έτσι πρέπει η μηχανή σας να έχει πάντα την ίδια καθυστέρηση ενεργοποίησης κλείστρου μετά την εντολή.
Όλες οι μηχανές από την στιγμή που τους δώσουμε την εντολή με το κουμπί λήψης ή από ένα trigger έχουν κάποια ms καθυστέρηση. Δυστυχώς δεν υπάρχουν δεδομένα από τους κατασκευαστές αλλά να υπολογίζεται κάτι ανάμεσα στα 40 και 100 ms σε γενικές γραμμές. Δεν μας ενοχλεί καθόλου πόσο ακριβώς είναι αυτός ο χρόνος αλλά παίζει σημαντικό ρόλο να είναι πάντα ο ίδιος. Μη σας φαίνεται παράξενο αυτό αλλά ακόμα και πολύ ακριβές μηχανές (Nikon D810 για παράδειγμα) δεν έχουν σταθερή καθυστέρηση. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις πάμε σε άλλη διαδικασία που προσωπικά δεν θα την πάλευα, την οποία θα σας περιγράψω μετά.
Πως θα διαπιστώσουμε την καθυστέρηση
Βάζουμε χρόνο ώστε να ενεργοποιηθεί η μηχανή λίγο πριν πέσει η σταγόνα στο δοχείο (Βλέπε το πρώτο στάδιο από την εικόνα 1) Αν κάνουμε πολλά κλικ και πάντα είναι η σταγόνα εκεί, είμαστε από τους τυχερούς. Αν βλέπουμε μια φορά το πρώτο στάδιο μια φορά το δεύτερο ή δεν βλέπουμε καθόλου σταγόνα «την κάτσαμε την βάρκα». Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να δουλεύουμε σε απόλυτο σκοτάδι με ανοιχτό μόνιμα το κλείστρο και να ενεργοποιούμε τα flash που είναι ακαριαία πρακτικά, και μετά να το κλείνουμε.
Σε διάφορα βίντεο που θα δείτε να ακολουθούν αυτή την διαδικασία είναι γι’ αυτό το λόγο. Στα υπόλοιπα δεν είναι σίγουρο ότι δεν έχουν πρόβλημα μιας και η πρώτη σκέψη του καθένα μας πάει ότι η τύχει καθορίζει τελικά σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα, πράγμα που δεν ισχύει. Η τύχη καθορίζει το όμορφο αποτέλεσμα, τα υπόλοιπα χρειάζονται εξοπλισμό και γνώσεις!!! Σε γενικές γραμμές υπάρχουν πολλοί άσχετοι που κάνουν τέτοιες παρουσιάσεις αλλά δείχνουν μόνο τις τελικές που από σύμπτωση βγήκαν τις περισσότερες φορές.
Στην εικόνα 10 βλέπετε την εγκατάσταση που έχω τώρα αλλά μην απελπίζεστε, ξεκίνησα από τελείως απλά πράγματα. Όπως θα δείτε υπάρχει ένα καλώδιο USB που συνδέει την μηχανή με τον υπολογιστή όπου αποθηκεύονται κατευθείαν οι εικόνες και τις βλέπω σε πραγματικό χρόνο.
Στην εικόνα 11 είναι η οθόνη του υπολογιστή που κάνω όλες τις ρυθμίσεις από εκεί, τόσο της μηχανής όσο και του trigger. Αν προσέξετε το κάτω μέρος της οθόνης που δείχνει διαδοχικά τα ακατέργαστα αρχεία δεν υπάρχουν αστοχίες και το μόνο που έχω να κάνω είναι να διαλέξω τις καλύτερες. Από επεξεργασία καταλαβαίνεται ότι και να μη κάνω τίποτα μια χαρά είναι.
Ελπίζω να σας φανούν χρήσιμες αυτές οι πληροφορίες που όπως ανέφερα από την αρχή δεν είναι εύκολο να τις βρείτε. Για το υπόλοιπα όπως φωτισμός, ρυθμίσεις της μηχανής, υλικά και χρώματα ψάξτε στο Ίντερνετ όπου υπάρχει ό,τι πληροφορία χρειάζεστε.
Για να δείτε το portfolio του Κωνσταντίνου μπορείτε να επισκευθείτε το προφίλ του στο 500px εδώ: https://500px.com/p/kopapam